دنیای سلامت 2
آیا خسته ، ناراحت و بی خواب هستید ؟
کمتر کسی هست که بگوید این علائم را تا کنون تجربه نکرده است .علائمی مانند خستگی ، بی خوابی و ناراحتی به چه دلیل هستند ؟
آیا می دانید این موارد علائم افسردگی هستند . بسیاری از ما دچار افسردگی های فصلی یا حتی مدت دار می شویم بدون اینکه اطلاعی از این موضوع داشته باشیم .
اگر شما متوجه این بیماری شوید و از آن پیشگیری کنید می توانید زندگی تان را بدون دغدغه ادامه دهید اما اگر متوجه نشوید و بیماری پیشرفت کند، بسیار دشوار است که بتوانید با آن مقابله کنید .
آیا از علائم دیگر افسردگی یا تاثیراتی که بر بدن می گذارد اطلاعی دارید ؟
در این مقاله قصد داریم شما را با پاسخ این سوالات آشنا کنیم :
علائم افسردگی چیست ؟
بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی درد و علائم فیزیکی دیگری نیز تجربه می کنند که بعضی از آنها عبارتند از:
سردرد ، کمر درد ، درد ماهیچه ای و مفاصل ، درد قفسه سینه ، مشکلات گوارشی ، احساس تهوع و استفراغ و یا ابتلا به اسهال و یبوست نیز می تواند از اثرات افسردگی باشد.
در حالت افسردگی دیگر مهم نیست که چه قدر استراحت کرده اید زیراهمچنان احساس خستگی و کسالت دارید و حتی بلند شدن از بستر در هنگام صبح سخت و غیر ممکن خواهد بود ، افرادی که افسردگی دارند هر چقدر هم استراحت و زمان کافی برای خواب داشته باشند باز هم برایشان کم است و بیش از پیش احساس خستگی می کنند . زیرا افراد مبتلا به افسردگی خواب راحتی ندارند .
در خواب مدام یا دچار کابوس هستند یا اینکه فکر و خیالات اجازه خواب راحت را به آنها نمی دهد .
اما تاثیراتی که افسردگی بر بدن شما دارد بسیار زیاد و غیر قابل شمارش است علاوه بر تاثیرات روحی ، جسم شما را نیز تحت تاثیر قرار می دهد .
افسردگی به مروز زمان بر روح و جسم تسلط می یابد و گسترش پیدا می کند و به نظر شخص افسرده هیچ راه گریزی برای آن وجود ندارد . از دید روان شناسی آسیب های جسمی بسیاری در این مدت زمان می تواند به این اشخاص وارد شود مانند خودکشی ، قتل سایرین .
بسیاری از قاتلین دچار بیماری های شدید افسردگی بوده اند .
زمانی که یک شخص افسرده می شود ، شما باید کاملا مراعات حال او را کنید و حتما با یک روان کاو در ارتباط باشید و هفته ای یک بار یا بیشتر با توجه به نیاز بیمار به روان کاو مراجعه کنید .
افراد افسرده به دلگرمی نیاز دارند تا باور کنند کسی هست که قلبش به زنده بودن و بهبود آنها می تپد .
آیا فرد صبوری هستید یا عصبی ؟
چگونه صبور باشیم؟
با این حال، در زندگی روزانه، صبور بودن میتواند خدمات بسیار زیادی به شما بکند و یک زندگی ِ همراه با آرامش را به شما بیاموزد. چند توصیه، برای دستیابی به این ویژگی ارزشمند.
صبر داشتن چه فایده ای دارد؟
صبر و تحمل داشتن برای زندگی روزانۀ ما بسیار ارزشمند و مهم است، ظرفیت استقامت داشتن و ثابت قدم بودن در کاری که نیاز به حفظ آرامش دارد را افزایش میدهد؛ باعث میشود که فرد بتواند زمانی طولانی را در یک روز یا در کل زندگی، با آرامش پشت سر بگذارد.
چگونه یاد بگیریم صبور باشیم؟
آنچه اهمیت دارد این است که همه چیز را خیلی بزرگ یا خیلی سریع نبینید، و از آن مهم تر این است که هدف هایی کاملاً دست یافتنی در شرایطی که نسبت به آنها شناخت خوبی دارد، برای خود تعیین کنید.
در شرایطی از تمام روزها که به شما مربوط نیستند
برای از دست ندادن صبر و شکیبایی در این موارد، کنترل زبان و تلاش در جهت مثبت بینی نسبتاً مفید هستند. یک نوبت انتظار طولانی میتواند زمان مناسبی برای صحبت کردن با فرزندتان که همراه تان است باشد، نگاه کردن به طرز لباس پوشیدن افرادی که در اطراف تان هستند هم، میتواند به سپری شدن زمان کمک کند.
اگر در خیابان هستید، چرا چشم های تان را برای دیدن محلی که در آن قرار دارید، خوب باز نمیکنید؟ ممکن است هزاران بار این محل را دیده باشد ولی به دقت به آن خیره نشده باشید. میتوانم شرط ببندم که این بار جزئیات جدیدی را کشف خواهید کرد. وقتی که در انتظار وردود به سالن کنسرت هستید به جای شکایت از عدم برنامه ریزی و طول کشیدن صف انتظار، با کسی که کنارتان ایستاده صحبت کنید... حتی در شلوغی و ازدحام هم میتوان با دیگران روابط دوستانه شکل داد!
اگر شرایط انتظار متأثر از اطرافیان شماست
کودکی که شما را به دنبال خود میکشد، همکاری کُند، همسری که هیچ وقت آماده نیست در حالی که شما مدت زیادی منتظرش سرپا میایستید، افراد سالخورده ای که حتی نمیتوانند به خوبی صحبت کنند و... این موقعیت ها بسیار متعدد اند، موقعیت هایی که با خواست واقعی شما و احساسی که به اطرافیان تان دارید در تضادند، شما میخواهید همۀ کارها سریع تر پیش برود.
در این موارد، اگر شما بدانید که با این شرایط آرامش تان را از دست خواهید داد، با شخص مربوطه صحبت کنید و برای او توضیح دهید که در صورت بروز عصبانیت، با شما برخوردی نداشته باشد. اگر برای تان امکان دارد، طی مدت انتظار خودتان را سرگرم سازید. با این کار کمتر احساس میکنید که وقت تان تلف شده است.
واقع بین باشید
تصور نکنید که با دو یا سه حرکت صبور خواهید شد. تصور نکنید که یادآوری کند بودن یک شخص، شما را پیش میاندازد، یا طی چند روز دیگر نوزادتان شب ها گریه نخواهد کرد. واقع بین باشید، باید بدانید که نمیتوانید همسرتان را تغییر دهید، به خاطر داشته باشید که خیلی از اتفاقات به شما بستگی ندارند، نهایتاً شما میتوانید بعضی از چیزها را اصلاح کنید!
بنابراین، در مطرح کردن روش های جدید که تا حد ممکن شرایط را روان میکنند، شک نکنید. پیش رفتن در مسیر واقعیت، باعث آرامش یافتن احساس بی صبری و در نتیجه آرام و صبور شدن، میگردد.
وقتی که چیزها به شما وابسته نیستند و شما نمیتوانید هیچ کاری انجام دهید، رهایش کنید! راحت ترین کار این است که به خود بگویید حتماً این کار را انجام خواهم داد اما به شیوه ای مؤثر و مفید.
شما منجی جهان نیستید، دخالت یا بی صبری شما هیچ چیز را در ذرات یک شی تغییر نمیدهد، بنابراین باید بدانید که حواستان را بر روی چیزهای عینی و حقیقی متمرکز کنید. علاوه براین، مواجهۀ رودررو با نقایص و مشکلات را هم بیاموزید.
اگر مضطرب هستید، بخوانید
اما احساس اضطراب شدید و مزمن بدون وجود دلیل آشکار بیرونی عادی نیست و بیماری یا اختلال محسوب می شود.
اضطراب با احساساتی همچون نداشتن اطمینان، درماندگی و نگرانی شدید همراه است و به طور کلی احساس بسیار ناخوشایند همراه با دلواپسی است که با واکنش های جسمانی مانند تنگی نفس،تپش قلب، تعریق یا سردرد بروز پیدا می کند.
در بیشتر موارد فرد می تواند با در پیش گرفتن چند راهکار ساده این علایم را تحت کنترل درآورد اما در مواردی مراجعه به روان شناس ضروری است. امروزه در زندگی شهری با وجود مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، قطعا همه ما گهگاه دچار اضطراب می شویم بنابراین خواندن ادامه مطلب را به خوانندگان توصیه می کنیم.
تفاوت اضطراب و ترس
دکتر اکرم پرند روان شناس و مشاور در این باره به خراسان می گوید: آن چه عامه مردم از اضطراب می دانند، اضطراب فراگیر است که یکی از انواع اختلالات اضطرابی محسوب می شود. اختلالات اضطرابی دامنه گسترده ای از اختلالات روانی شامل انواع وسواس های فکری و عملی، اختلالات وحشت زدگی ، هراس ها یا ترس های مرضی و اختلالات اضطرابی ناشی از مصرف مواد مخدر یا الکل را تشکیل می دهد اما شایع ترین آن همان اضطراب فراگیر است که نگرانی مفرط و مداوم است.
در واقع نگرانی بدون منشاء اضطراب نامیده می شود، مثلا مادری که به محض خارج شدن فرزندش از منزل دایم نگران اوست و دچار اضطراب می شود. نکته این جاست که هراس ها دسته ای از اختلالات اضطرابی است که با اضطراب فراگیر توسط عموم اشتباه گرفته می شود. این دسته از هراس ها که به «فوبیا »معروف است ، منشاء دارد یعنی فرد از یک جسم یا موقعیت یا فضای خاص می ترسد و یا ممکن است از ارتفاع، آسانسور یا خون دچار هراس شدید شود.
هم چنین ممکن است فردی دچار هراس های اجتماعی شود مثلا از حضور در جمع یا گفت وگو با دیگران هراس داشته باشد و مدت ها طول می کشد تا به بی دلیل بودن هراس خود پی ببرد. از این رو ترس ها در واقع زیرمجموعه اختلالات اضطرابی قرار می گیرد. اضطراب فراگیر شایع ترین نوع اضطراب محسوب می شود و ممکن است در درازمدت به اضطراب شدید، مزمن و بیمارگونه تبدیل شود.
بیشتر علایم اضطراب فراگیر به صورت واکنش های جسمی بروز پیدا می کند. تپش قلب، تعریق فراوان، احساس بی قراری و بی تابی و خستگی مفرط در بیشتر موارد قابل مشاهده است اما گاه علایم دیگری هم بروز می کند. مثلا ممکن است فردی به پرخوری یا کم خوری روی آورد و اگر به اضطراب مزمن تبدیل شود ممکن است فرد را پرخواب یا کم خواب کند. در بسیاری از مواقع کیفیت خواب فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و او ممکن است وحشت در خواب را تجربه کند.
عوامل ایجاد اضطراب
دکتر پرند با اشاره به این که اضطراب مانند دیگر اختلالات روانی منشاء درونی یا بیرونی دارد، توضیح می دهد: ژنتیک ازجمله عوامل درونی است که در ایجاد اضطراب نقش مهمی دارد. ویژگی های شخصیتی بعضی از افراد در ابتلا به اختلالات اضطرابی نقش دارد به عنوان مثال افراد کمال گرا بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به اضطراب قرار دارند زیرا همواره انتظارات و توقعات بالایی دارند و ممکن است نتوانند به آن ها برسند.
ازجمله عوامل محیطی موثر در ایجاد اضطراب نیز می توان به بعضی از مشاغلی که استرس زاست، اشاره کرد که تاثیر قابل توجهی در بروز اضطراب دارد.
نکته این جاست که این دسته از اختلالات مانند دیگر اختلالات روانی، مسری است و وقتی یکی از اعضای خانواده مضطرب باشد، آن را ناخودآگاه به دیگران منتقل می کند. اما نبود اضطراب باعث کاهش بار انگیزشی عملکرد و رفتارهای فرد می شود. کسانی که هیچ اضطرابی ندارند و در اصطلاح به آن ها «خونسرد» می گویند، افرادی هستند که درباره انجام امور و کارهای روزانه نگرانی ندارند و بیشتر کارهایشان را با خونسردی افراطی انجام می دهند و ممکن است همین امر مانع پیشرفت آن ها شود.
بنابراین اگر اضطراب به اختلال تبدیل نشود می تواند مفید باشد و به فرد کمک کند تا به پیشرفت و ترقی برسد. اضطراب طبیعی توسط خود فرد قابل تشخیص است اما مشاور می تواند با یک سری سوالات درباره کیفیت خواب، خوراک، فعالیت های روزانه و بررسی واکنش های جسمی سطح اضطراب فرد را تعیین کند.
هم چنین پرسش هایی درباره تحریک پذیری، بی قراری، ناآرامی و ... به مشاور کمک می کند تا سطح اضطراب فرد تعیین شود. اضطراب به ۳ دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم می شود و بسته به نوع و شدت آن درمان ها آغاز می شود.
درمان های اختلالات اضطرابی
دکتر پرند درباره شیوه های متفاوت درمان اختلالات اضطرابی چنین توضیح می دهد: یکی از شیوه های درمانی، روان تحلیل گری است که شیوه درمانی بسیار طولانی و زمان بری است و توسط روانکاو صورت می گیرد. شیوه رایج تر درمان، شیوه شناختی و رفتاری است که طی آن مشاور به فرد کمک می کند تا بتواند به ریشه اضطراب پی ببرد و آن را درمان کند.
روان شناس در این روش ها روی افکار و باورهایی که در شکل گیری اضطراب نقش داشته است، تمرکز و به فرد کمک می کند تا این باورها را اصلاح کند. اصلاح این باورها باعث می شود فرد زندگی و پیرامون خود را از زاویه جدیدی ببیند و دچار اضطراب های بیهوده نشود.
پس از اصلاح باورها، او باید به صورت عملی کارهایی انجام دهد تا اضطرابش کنترل شود. به عنوان مثال او وضعیت جسمی خود را به هنگام احساس اضطراب مشاهده و سعی می کند با اضطراب مقابله کند. کنترل ضربان قلب، نبض، وضعیت تعریق و... به او کمک می کند تا دریابد با اضطراب در واقع چقدر بدن خود را مستهلک کرده است و به خود آسیب می زند. به این ترتیب می تواند با کنترل شرایط جسمی با اضطراب مقابله کند.
این روان شناس با اشاره به این که اضطراب از بدو تولد با انسان همراه است، تاکید می کند: اگر نیازهای اولیه یک کودک به غذا، توجه، امنیت و پوشاک را تامین نکنید، می توانید اضطراب را در او ببینید، بنابراین زمانی که نیازهای انسان برآورده نشود، اضطراب خود را نشان می دهد.
همان طور که قبلا اشاره کردیم اگر اضطراب سلامت روانی و جسمانی فرد را تحت تاثیر قرار ندهد، مفید است و مشکلی برای وی به وجود نمی آورد. دکتر پرند با بیان این که اگر فردی «چراهای »زیادی در ذهن داشته باشد و جوابی برای آن نیابد باید روی تغییر افکار و باورهایش تلاش کند، تصریح می کند: بعضی افراد تفکر همه یا هیچ دارند یعنی می خواهند در زندگی فردی یا اجتماعی خود به تمام افکار و باورهای خود پای بند بمانند و انعطاف پذیری لازم را در زندگی اجتماعی ندارند.
این دسته از افراد در طول زمان حمایت اجتماعی اطرافیان را از دست می دهند و ممکن است به علت پای بند بودن به این باورها دچار مشکلات بیشتری شوند، درون نگری و سپس ارزیابی باورها و تلاش برای اصلاح و تغییر باورها یکی از اولین راهکارهای مقابله با اختلالات اضطرابی محسوب می شود.
پذیرش، کلید رفع اضطراب
به عقیده وی آن چه بیش از هر چیز دیگری در جوامع امروز باعث افزایش اضطراب می شود، بالا رفتن سطح توقعات و انتظارات انسان از خود و اطرافیانش است. وی می گوید: هر قدر سطح توقعات بالاتر باشد، دستیابی به آن چه موردنظر است دشوارتر و اضطراب فرد بیشتر خواهد شد، بنابراین داشتن انتظارات منطقی به افراد کمک می کند تا کمتر دچار اضطراب شوند.
سلاحی مفید علیه استرس
خندیدن برای قلب خوب است
خنده، یک ضد استرس مفید برای قلب
بنابر مطالعات سابق، خندیدن برای دفع استرس بسیار خوب است. برخی اعتقاد دارند که خنده مانند یک پیشگیرنده ساده عمل میکند، مانند دیدن یک فیلم خنده دار، که باعث آزاد شدن آندورفین میگردد، آندورفین هورمونی است که خلق و خو را بهبود میبخشد.
به موازات آن، این پیش گیرنده در کاهش هورمون های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین نیز نقش دارد. از سوی دیگر این مورد در بین مبتلایان به دیابت نیز مشاهده گردید که هر بار خندیدن (دیدن 30 دقیقه فیلم خنده دار در روز) تا 26% میزان کلسترول خوب را بهبود میبخشد.
در این مطالعۀ اخیر، داوطلبان میبایست یک فیلم خنده دار یا یک فیلم استرس زا تماشا کنند.
مشاهده شد که تماشای فیلم خنده دار همراه بود با اتساع عروق ساعدی، در حالی که در طرف مقابل قضیه برعکس بود، فیلم استرس زا باعث انقباض شریان ها شده بود، و این انقباض به علت کاهش تخلیۀ خونی تفسیر میگردد که به افزایش خطرات قلبی عروقی تفسیر را به دنبال دارد.
در بین این دو شرایط متضاد، تفاوت قطر عروق به 30 تا 50% رسید. به بیان دیگر، آثار خندیدن بر عروق ما بسیار قابل توجه اند. بنابر گفتۀ مؤلفان این پژوهش، این تأثیرات تقریباً برابر هستند با فوایدی که ما از تمرین یک فعالیت جسمی یا مصرف داروهای ضد کلسترول از خانوادۀ استاتین ها به دست میآوریم !
این تأثیر خنده بر سلامتی قابل ملاحظه است، خوب است بدانید که بیماری های قلبی عروقی با حدود 180000 مرگ در سال، (و 32% مرگ ها در جهان) به عنوان اولین دلیل مرگ در فرانسه شناخته میشود
چهار توصیه برای تنش زدایی سریع
استرس بازگشت؟
تابستان رو به پایان است و به تدریج زمان بازگشت به سرکار فرامیرسد. تابستان برای بسیاری از افراد، حتی اگر سرکار هم بوده اند، به عنوان زمانی برای کم شدن بار مسئولیت ها و حجم کارها به حساب میآید. و بعد از تعطیلات، رفتن به مدرسه، افزایش ترافیک اتومبیل ها و ... ممکن است برای حمل و نقل عمومی شوک آور باشد... به طور خلاصه، بازگشت از تعطیلات استرس زاست. ما در این نوشتار، روش هایی سریع برای آرام شدن و کم کردن فشارها پیشنهاد داده ایم..
تمرینات تنش زدایی به چه دردی میخورند؟
استرس را بلافاصله کاهش میدهند چرا که فشار عضلانی یکی از اولین علائم استرس است.
شما را مجبور میکنند که به طور کامل روی چیز دیگری غیر از آنچه که مضطرب تان میکند و یا فکرهای ناامید کننده، متمرکز شوید.
شما را به واقعیت برمیگردانند و سیکل معیوب افکار استرس زا را متوقف میکنند.
تمرین شماره یک: دوش
در جایی آرام و تنها، بنشینید یا بایستید، نسبت به تکیه گاه های تان کاملاً آگاه باشید: ران های تان روی صندلی یا کف پاهای تان روی زمین هستند.
چشم های تان را ببندید و به نفس های تان گوش دهید.
سپس تصور کنید که زیر دوش هستید و دوش به شما کمک میکند که تمام عضلات تان را آرام کنید، از بالا تا پایین، از مغز سر تا انگشتان پاها.
تمرین شماره دو: درخت
این تمرین بهتر است که ایستاده انجام شود، اما اگر نمیتوانید بایستید، نشسته هم میتوانید انجام دهید.
پاهای تان را به خوبی روی زمین بگذارید و خوب روی زمین فشارشان دهید، انگار که میخواهید جای پای تان باقی بماند.
به محض اینکه پاهای تان را در تماس احساس کردید، تصور کنید که به وسیلۀ ریشه هایی که در زمین فرورفته اند، معلق هستید. این ریشه ها شیرۀ گیاه و انرژی را به شما میرسانند و شما را به سختی به زمین متصل میکنند.
تمرین شماره سه: تماس
مهم نیست که برای انجام این تمرین در چه حالتی قرار داشته باشید. یک مثال میآوریم: در دفترتان نشسته اید، ناگهان با یک رشتۀ فکری مضطرب میشوید یا استرس به شما وارد میشود. چند دقیقه زمان بگذارید برای متمرکز شدن روی تمام چیزهایی که بدن تان آنها را لمس میکند. تماس ران های تان با صندلی، دست های تان با میز، تماس هوا با بخش هایی از بدن تان که پوشیده نیستند، تماس بافت های لباس های تان، موهای روی سرتان و غیره.
تمرین شماره چهار: تنش زدایی عضلانی
برخی مناطق بدن ما، بدون اینکه احساس کنیم استرس داریم، منقبض میشوند. این مناطق چشم ها، ماهیچه های اطرافش، عضلات و همچنین شانه ها و گردن مان هستند.
چند عادت خوب برای خوابی خوب
بیشتر متخصصان خواب بر سر یک نکته با هم اشتراک نظر دارند: بیشتر مشکلات بی خوابی مربوط میشود به عادات نادرست. ما با این عادات نادرست، نا خواسته، کاری میکنیم که بدن مان خواب را پیدا نکند. راه حلش هم این است که محیط و فضای شب مان - اتاق خواب و رختخواب- را به فضایی مخصوص خواب و آرام تبدیل کنیم، و حالا چند توصیه...
در اتاق خواب تان فقط چیزهایی را قرار دهید که ازشان خوش تان میآید و آرام تان میکنند. این چیزها شامل رنگی که برای دیوارهای اتاق انتخاب میکنید، مبل راحتی، تختخواب و سایر لوازم مربوط به آن میشود، اما از این هم میتوانید فراتر بروید: کتاب های ترسناک و تحریک کننده به اتاق تان نیاورید – مطالعه را به مکان های دیگر یا کاناپۀ سالن اختصاص دهید. اگر اخبار به شما استرس وارد میکنند، رادیوی تان را روی شبکۀ موسیقی تنظیم کنید. و مطمئناً، به هیچ وجه نباید در رختخواب به امور کاری تان بپردازید یا فاکتورهای تان را بررسی کنید و یا به هر چیزی غیر از خواب مشغول شوید.
یک مؤسسه امریکایی بررسی های بر روی وضعیت های مرتبط با رختخواب، اتاق خواب و کیفیت خواب انجام داده است. این تحقیق، یک تحقیق علمی بسیار وسیع و به شدت علمی نیست و ما میتوانیم چند نکتۀ خوب از آن بیاموزیم:
افرادی که هر روز رختخواب شان را مرتب میکنند، تقریباً شانس بیشتری برای بهتر خوابیدن دارند.
ما زمانی که ملافه های مان به تازگی عوض شده باشند، بیشتر به سمت خوابی خوب متمایل خواهیم شد.
بیشتر مردم ترجیح میدهند که برای خوابیدن، اتاق شان خنک، کاملاً تهویه شده و کاملاً تاریک باشد. این شرایط با توصیه های اغلب متخصصان هماهنگ است.
بی خوابی نه تنها بر کیفیت زندگی که بر سلامت مان هم اثر میگذارد. سیستم دفاعی بدن و حافظه مان، بیشتر از بقیۀ اعضا، به خوابی تمام و کمال نیاز دارند. و اخیراً ثابت شده افرادی که کمبود خواب دارند، نسبت به بقیه استعداد بیشتری در افزایش وزن دارند. عادات مناسب برای خواب تان برگزیند و برای آنها تلاش کنید، واقعاً ارزشش را دارد ! حتی اگر رختخوابی که تهیه میکنید گران است، خیلی مهم نیست زیرا شما یک سرمایه گذاری ارزشمند برای سلامتی خودتان انجام داده اید.
6 توصیه برای کودکان بدغذا و کم غذا
فرزندم غذا نمیخورد! 6 توصیه
دلایل کاملاً منطقی متعددی وجود دارند که یک کودک به دفعات، از غذا خوردن امتناع کند:
وعدۀ قبلی غذایش خیلی حجیم بوده است.
در بین وعده های غذایی، چیزهای زیادی میخورد.
او خسته یا مضطرب است، مثلاً شب ها.
او در حال گذار از یک دوره ای است که کمتر رشد میکند، بنابراین نیاز کمتری به خوردن دارد.
قبل از این که بگویید فرزندتان "بد غذا است" یا بدتر "مشکل تغذیه ای دارد"، تمام این موارد را بررسی کنید.
نگرانی عمدۀ والدین این است که چون فرزندشان از خوردن غذا یا خوردن برخی مواد غذایی خودداری میکند، تمام مواد مغذی را که بدنش نیاز دارد، دریافت نکند. این نگرانی کاملاً بی مورد است، کودک نمیگذارند که از گرسنگی بمیرند... اما برای اینکه شما خاطر جمع شوید، چند پیشنهاد داریم که میتوانید در صورت لزوم آنها را جایگزین غذای کودک تان بکنید:
سوپ، مواد خام یا پوره ها به جای سبزیجات پخته
کمپوت یا آب میوه ها به جای خود میوه
ماست، پنیر یا دیگر لبنیات به جای شیر
تخم مرغ، لبنیات یا حبوبات به جای گوشت.
3)کمی سرسخت بودن
اگر فرزندتان مثلاً از خوردن سبزیجات امتناع میکند، در تمام وعده های غذایی این مواد را برایش آماده کنید اما بقیۀ غذا را تغییر دهید: برای مثال گراتین گل کلم و ماهی، یا به همراه گوشت یا سیب زمینی و... اغلب باید در بیش از ده مورد، یک مادۀ غذایی را به کودک بدهید، تا آن را قبول کند. اگر آن مادۀ غذایی را با خوراکی های دیگر همراه کنید، شانس خود را بالا برده اید.
4)جدا کردن یا مخلوط کردن؟
گوش به زنگ فرزندتان باشید و سعی کنید او را بشناسید. بعضی بچه ها در برابر روش پوشش مقاومتی نشان نمیدهند، در این روش تکه های سبزیجات و غذاهایی را که دوست دارد را به چیزهایی که به طور عادی دوست ندارد، اضافه میکنید.
اما بعضی دیگر میخواهند چند لقمه از سبزیجات بخورند اما از خوردن چیزهای دیگری که با آن مخلوط شده، امتناع میکنند. تا قبل از اینکه منوی غذای خانوادگی تان مختل شود، سعی کنید آن را به دست بگیرید و جلوی خراب شدنش را بگیرید.
5)جلوی هرزه خوری فرزندتان را بگیرید
بچه ها مثل همۀ بزرگترها نباید هرزه خوری کنند، اما نه به خاطر اینکه ممکن است مثل بزرگترها اضافه وزن پیدا کنند، به این علت که هرزه خوری ممکن است جلوی اشتهای کودک را بگیرد. بنابراین از دادن خوراکی در بین وعده های غذایی به کودک خودداری کنید، خصوصاً برای تشویق کردن، آرام کردن یا دلداری دادنش.
فرزند شما یک سری الویت های غذایی دارد و دنبال خوراکی هایی میگردد که بیشتر ترجیح میدهد نسبت به آنهایی که کمتر دوست دارد، و این کاملاً طبیعی است. اما این وضعیت نباید تا آنجا پیش رود که کودک فقط از یک گروه غذایی، تغذیه کند. بنابراین سبزیجات (یا مواد غذایی دیگر را که کودک عموماً از خوردن آن خودداری میکند) را در اول وعدۀ غذایی به او بدهید. گرسنگی اش بقیۀ جریان را پیش میبرد!
آب میوه ای که اشتهای کودکان را افزایش می دهد
آب پرتقال اشتهای كودك را به مصرف صبحانه افزایش میدهد
مصرف آب مرکبات تازه مانند آب پرتقال در وعده صبحانه میتواند اشتهای کودکان بی میل را افزایش دهد.
سید ضیاءالدین مظهری، متخصص تغذیه در گفتوگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس توانا اظهار داشت: تغذیه دانشآموزان از اهمیت ویژهای برخوردار است و باید در رژیم غذایی آنها از همه گروههای غذایی وجود داشته باشد.
وی گفت: تغذیه دانشآموزان باید سرشار از ویتامینهای محلول در چربی و ویتامینهای محلول در آب که بالغ بر 13 ویتامین و 16 مواد معدنی باشد که این ویتامینها و مواد معدنی از طریق تغذیه روزانه باید برای دانشآموز تأمین شود.
وی گفت: دانشآموزان در طول تابستان به دلیل اینکه مدارس تعطیل بودند عادت کرده بودند که شبها دیر بخوابند و صبح نیز دیر بیدار شوند اما پدر، مادرها باید خواب دانشآموزان را تنظیم کنند و ساعت بیولوژیک بدن آنها باید تنظیم شود.
وی ادامه داد: به دلیل اینکه ریتم بیولوژیک بدن دانشآموزان در تابستان تغییر پیدا کرده باید سعی کنند دانش آموزان شبها زود بخوابند و صبح زود از خواب بیدار شوند و حتماً صبحانه مصرف کنند.
مظهری گفت: زود خوابیدن دانشآموزان موجب تنظیم هورمونهای بدن آنها میشود که تحت تأثیر طلوع و غروب آفتاب عمل میکند اگر دانشآموزان زود بخوابند بدن آنها بازسازی میشود و از نظر رشد بدنی و مغزی بهبود پیدا میکند اگر آنها زود بخوابند رشد قدی شان افزایش پیدا میکند و صبح زود با نشاط از خواب بیدار میشوند، صبحانه میل میکنند و آماده رفتن به مدرسه میشوند.
وی بیان داشت: مادرها باید صبحانه متنوع، کامل و کافی را برای کودکانشان در نظر بگیرند.
وی گفت: مادرها میتوانند در کنار صبحانه کودکشان هویج، شاخه کرفس یا سیب قرار دهند که میل بچهها را به صبحانه افزایش میدهد همچنین صبحانه رنگین در اشتهای کودک اثر میگذارد.
وی ادامه داد: کودکانی که بی اشتها هستند و میلی به مصرف صبحانه ندارند میتوان آب مرکبات تازه را برای آنان فراهم کرد. مصرف آب مرکبات اشتهای کودکان را تحریک میکند و موجب میشود که صبحانه را کامل و با اشتها مصرف کنند.
آیا شما آدم نرمالی هستید ؟
خلاق بخش عمدهای از پیكره نرمال بودن را تشكیل میدهد. اخلاق، انسان را وادار به پیروی از برخی باورهای ارزشی و متعالی میكنند. ما در روانشناسی، انسان را مظهر تعالی خداوند میدانیم...
13 ویژگی آدم های نرمال
یعنی ایمان به خداوند، ایمان به ارزشها، ایمان به مقدسات تعریف شده كه بخشی از آن به مقدسات و ارزشهای متعالی برمیگردد و بخشی از آن نیز به اخلاق و صفات خوب متعالی مانند توكل، امید و... مربوط میشود و فرد نرمال چنین اخلاقی دارد و به آنها تمسك میجوید.
فرد نرمال، فقط دریافتكننده محبت نیست و خود نیز به دیگران مهر میورزد، بنابراین فردی كه همنوعش برایش مهم نیست و روابط عاطفیاش با فرزند، همسر، دوست، خواهر و برادر و... كند یا ضعیف است یا برعكس آنقدر روابط عاطفیاش بیش از حد میشود كه به وابستگی میانجامد نرمال نیست.
فرد نرمال باید هوش اجتماعی داشته باشد تا بتواند به دنبال فعالیتهای شغلی و عملكردی برای بروز و ایجاد یك فعالیت مولد باشد. فعالیتهای غیرمولد و بیفایده و بیارزش، مانند بسیاری از فعالیتهایی كه در جهت خلاف است یا انجام آنها فایدهای برای فرد یا افراد جامعه ندارد، فعالیت غیرمولد شناخته میشود.
فردی كه قدرت حل مساله دارد، در برابر مشكلات تسلیم نمیشود و سعی میكند برای مشكلات خود راهحل پیدا كند. طبیعی است برای رسیدن به این هدف باید واقعیتهای موجود را درك كرد. افرادی كه از این درك عاجزند و تفكرات سحرآمیز دارند، به رمل و اسطرلاب، جادو و سحر و دعانویسی و كفبینی و موضوعات خرافی میپردازند، قدرت حل مساله ندارند زیرا نمیتوانند واقعیتهای موجود را قبول كنند. نكته قابل توجه اینكه حتی در حل مساله، تكرار مكررات هم طبیعی نیست بلكه فرد باید برای حل مشكلاتش ابداع و تنوع در تصمیمگیری داشته باشد.
فرد نرمال باید گذشت و بخشش داشته باشد و سخت و غیرقابل انعطاف نباشد و در عین حال بتواند خشم خود را بروز دهد. فردی كه مدام خشمش را فرومیخورد و جرات ابراز احساسات خود را ندارد، نرمال نیست. البته بروز خشم باید بدون صدمه و اهانت به خود و دیگران باشد و فرد نباید ذرهای به شخصیت خود یا دیگران لطمه بزند.
واقعیت این است كه ما در فضایی از استرس و اضطراب به سر میبریم. فرد نرمال باید بتواند با این استرسها مقابله یا از مكانیسمهای مقابلهای برای رفع استرسها استفاده كند تا خود را با هر استرسی انطباق دهد و با آن مقابله كند. متاسفانه ما با بسیاری از فقدانها، مشكلات مالی و اقتصادی، مسایل اجتماعی و محیطی، مسایل سیاسی و... روبرو هستیم. فرد باید بتواند با این استرسها كنار بیاید. كسی كه زود میشكند و در برابر اندك استرسی كمر خم میكند، نرمال نیست. هركس ممكن است یك عزیز، مال یا شغلش را از دست بدهد، اما باید بتواند محرومیتها را تحمل كند و در برابر این فقدانها قدرت مانور و سوگواری داشته باشد و به پذیرش نهایی واقعیت برسد.
فرد نرمال باید قدرت مدیریت محیط اطرافش و محیطی كه در آن زندگی یا كار میكند، داشته باشد و این به یك مدیریت ذاتی نیاز دارد.
فرد نرمال باید همه جوانب احتیاط را رعایت كند و به اصطلاح خود را ارزان نفروشد. البته منظور این است كه بدبین باشد زیرا بدبینی خود غیرطبیعی است اما احتیاط، وجه مهمی از نرمال بودن است. فرد باید برای انجام معاملات اقتصادی، روابط بین فردی، امور اداری و شغلی و... محتاطانه عمل و رفتار خود را كنترل كند.
فرد باید خودش را برای زندگی سرمایهگذاری كند. باید دانش و آگاهی داشته باشد و واقعبینانه به سرنوشتی كه بر او در زمان و مكان خاصی كه قرار دارد تحمیل شده، بپذیرد و در این زمینه آموزش ببیند زیرا اگر از مسایل پیرامون خود آگاهی نداشته باشد و آنها را نپذیرد، طبعا رفتار غیرطبیعی از خود نشان میدهد و دچار آسیبشناسی روانی میشود و در گروه بیماران قرار میگیرد. فرد نرمال باید عاشق یادگیری باشد و بتواند موضوعات مختلف را طراحی و سازماندهی كند.
انسانهای بیتفاوت، بیاحساس، غیركنجكاو و غیرعلاقهمند به موضوعات روزمره، انسانهای نرمالی نیستند بنابراین فردی كه زیباییها را تقدیر و تحسین نمیكند و نسبت به آنها كنجكاو نیست طبیعی و نرمال نیست.
فرد نرمال باید در مورد آینده خود جهتگیری داشته باشد و بداند چه آیندهای برای فردا و فرداهایش در نظر دارد، بنابراین باید برای سنین جوانی، میانسالی و سالمندی خود برنامهریزی كند.
فرد نرمال باید خلاق باشد و ایده داشته باشد و به دیگران و محیط كار و زندگی خود ایده بدهد. از سوی دیگر باید استقلال داشته باشد و اهداف مناسبی در سر بپروراند. فردی كه وابسته است، نمیتواند اهداف درستی را برای آینده خود برنامهریزی كند.
فرد نرمال باید نیازهایش را بشناسد و به ارزشهای وجودی خود پی ببرد و بتواند به مجهولات موجود در آنچه به عنوان واقعیتهای موجود ذهن خود و اطرافیانش فراگرفته است، پاسخ دهد.
افراد نرمال باید در انجام امور از خود شوق و حرارت نشان دهند. افراد بیحال و بیاحساسی كه از خود شوق و شوری نشان نمیدهند، به خصوص در مسایل خانوادگی و اجتماعی، افرادی سرد و بیاحساس هستند نه نرمال.
عدالت صفت بسیار خوبی است كه باید آن را در انسانهای نرمال جستجو كنیم. فرد باید نسبت به شهروندان و خانواده خود عادل باشد و اگر نباشد از خود رفتارهای پرخاشگرانه، بیتفاوتی، بیاحساسی، بیتوجهی، بیعاطفگی و... نشان میدهد.
هورمون هایی که شما را عاشق و فارغ می کنند !
باوجود مشغلههای دنیای امروز، داشتن چنین زندگیای، آرزوی هر زوجی است...
همه مرد و زنهایی که با هم ازدواج میکنند، دوست دارند زندگیشان دوام داشته باشد. دانش امروز نشان میدهد احتمالا نوع عمل هورونهای ما در داشتن یک زندگی سعادتمند دخیل هستند.
آیا روح و جسم شما روی فرم است؟
قدرت و وضعیت جسمی
آیا میتوانید از پله ها بالا بروید بدون اینکه به نفس نفس زدن بیافتید؟ آیا میتوانید بدون مأیوس شدن، مسافت زیادی را پیاده روی کنید؟ این بدن شماست که به این سئوال ها پاسخ میدهد. اگر درد، خستگی یا کمبود نیرو مانع از این میشود که در زندگی روزانه تان احساس آسودگی کنید، در مقابل این شرایط منفعل نباشید و واکنش نشان دهید!
اگر یک پیغام از سوی بدن تان شما را نگران میکند، به مطب پزشک تان مراجعه کنید تا به آرامی مشکل تان حل شود. اگر فعالیت جسمی تان کم است، فقط یک توصیه وجود دارد: با آرامش شروع کنید.
وزن و تصویر جسمی
اندام، همان ظاهر فیزیکی هست اما فقط آن نیست. قطعاً شخصی که به وضوح اضافه وزن دارد اما از لحاظ جسمی فعال است، در شرایط جسمی بهتری است تا کسی که شاخص تودۀ بدنی قابل قبولی دارد اما آخر هفته اش را روی کاناپه سپری میکند. البته شما باید حتماً نسبت به شاخص تودۀ بدنی تان دقت و توجه داشته باشید.
میتوانید این عدد را به این ترتیب به دست آورید: وزن تان (به کیلوگرم) را دو بار تقسیم بر قدتان (به متر) کنید. اگر این عدد بین 18 تا 25 باشد، شما در وضعیت سلامت قرار دارید. اگر شاخص تودۀ بدنی بالای 25 باشد، اضافه وزن دارید و اگر بالای 30 باشد، دچار چاقی مفرط هستید.
پزشکان علاوه بر شاخص تودۀ بدنی، اندازۀ دور کمر را هم لحاظ میکنند که به خوبی میتواند هشداری برای بیماری های قلبی عروقی و دیابت باشد. اندازۀ دور کمر بالاتر از 94 سانتی متر برای مردان و بالای 80 سانتی متر برای زنان، لزوم مراجعه به پزشک معالج را مورد تأیید قرار میدهد.
آیا روحیه تان هم روی فرم است؟
اگر همه چیز دربارۀ جسم خوب پیش رفت، حالا نوبت به ذهن میرسد. شما میتوانید از لحاظ جسمی وضعیت بسیار خوبی داشته باشید اما اگر دچار افکار مأیوس کننده هستید یا از انجام فعالیت های روزانه تان لذت نمیبرید و یا نگرانی مانع از به خواب رفتن تان میشود، احتمالاً نمیتوانید به این سئوال که میپرسد، "آیا روی فرم و سرحال هستید؟" با اطمینان خاطر پاسخ دهید.
زمانش فرارسیده که با جدیت به سلامت ذهنی و روحی مان بپردازیم. ممکن است پاسخ این پرسش در مطب پزشک معالج تان یافت شود اما این اقدام لزوماً به عنوان اولین مرحله توصیه نمیشود. سعی کنید اصول بهداشتی و سلامت را که ضروری است، (ساعات وعده های غذایی و خواب، پرهیز از هر نوع زیاده روی) در زندگی روزانه رعایت کنید و فعالیت های جسمی تان را افزایش دهید (ورزش کردن ترشح آندورفین، یا همان هورمون سلامتی را افزایش میدهد).
هر روز بسیاری از افراد از ما میپرسند که آیا حال مان خوب است و سرحال هستیم. شاید دیگر وقت آن رسیده که خودمان هم این سئوال را خود بپرسیم و به طور جدی درصدد یافتن پاسخش باشیم!
4دستور برای کاهش آلرژی پاییزی
تحقیقان نشان داده است که یک سوم افراد مبتلا به آلرژی پاییزی، به مواد خوراکینیز آلرژی نشان میدهند.
بیماری آلرژی یا حساسیت، در بسیاری از افراد شایع است که در فصل بهار و پاییز تشدید می شود. ولی گاهی اوقات مشاهده می شود که فردی بیماری آلرژی ندارد، ولی در فصل پاییز دچار آبریزش بینی هنگام صبح یا عصر میشود که نشان دهنده بروز آلرژی است.
فصل پاییز، زمان مناسبی برای پیادهروی در بیرون از منزل است. ولی بروز آلرژی در این فصل، بسیاری از افراد را دچار مشکل میکند.
آبریزش بینی، خارش و سوزش چشمها و گرفتگی بینی از علائم آلرژی در فصل پاییز هستند که افراد را خسته میکند.
شما با عمل به توصیههای زیر میتوانید این مشکل را در خود کاهش دهید:
1- عوامل تشدید کننده و محرک آلرژی را بشناسید.
عوامل آلرژیزا یا آلرژن، بسته به نوع منطقه متفاوت هستند، ولی متخصصین معتقدند اصلیترین عامل بروز آلرژی در فصل پاییز، کپکها هستند.
این کپکها روی پوشش گیاهی بیرون از منزل و علفهای خشک رشد میکنند. رطوبت میزان کپکها را زیاد میکند.
بعد از بارندگی، میزان کپکهای خارج از منزل زیاد میشوند. هر چقدر هم میزان بارندگی بیشتر باشد، میزان این کپک ها و گردههای گیاهی بیشتر میشود.
2- روش پیشگیری را یاد بگیرید.
متخصصین میگویند اصلیترین روش برای جلوگیری از ابتلا به آلرژی، پرهیز از مواد آلرژیزا است. راههای متعددی برای حذف یا کاهش تماس با آلرژنها وجود دارد که ما برایتان بیان میکنیم:
- هنگام پیاده روی در پارک یا موقع باغبانی کردن، ماسکبزنید.
- فضای داخل منزل خود را از مواد آلرژیزا پاک کنید؛ به عنوان مثال به طور مرتب وسایل خانه را گردگیری کنید، فرشها و موکتها را جاروبرقی بکشید (فیلتر جاروبرقی را هر چند مدت یک بار عوض کنید) و سرامیکهای کف زمین اتاقها را از گردوخاک پاک کنید.
- وقتی میخواهید به جایی سفر کنید، میزان گردههای گیاهی در آن منطقه را در نظر بگیرید. بهتر است کنار دریا بروید که میزان گردهها در آنجا کم است. برای این که از میزان گردهها مطلع شوید، به گزارش آب و هوای آن منطقه در اخبار گوش دهید.
- مراقب چشمهایتان باشید. موقعی که بیرون از منزل هستید، عینک آفتابیبزنید تا میزان تماس گردهها را با چشمهایتان کم کنید.
- شبها، قبل از خواب موهایتان را بشویید تا گردههای گیاهی را از روی موهایتان پاک کرده باشید. همچنین با این کار، گردهها را به بالشتان منتقل نمیکنید.
زمانی که میزان گردههای گیاهی در هوا زیاد است، از ورزش کردن در بیرون از منزل خودداری کنید. میزان گردهافشانی گیاهان هنگام صبح و عصر زیاد است
- تا حد امکان از نگهداری حیوانات خانگیمثل سگ خودداری کنید، چون به دلیل چرخیدن در هوای آزاد، میزان گردهها روی بدن آنها زیاد است.
3- دنبال یک درمان مناسب باشید.
پزشک داروهای متعددی را بهبود آلرژی شما تجویز خواهد کرد. این داروها، التهاب مخاط بینی را کاهش میدهند.
اسپریهای مخصوص بینی، قبل و در طی آلرژی فصلی استفاده میشوند.
داروهای آنتی هیستامیننیز معمولاً همراه با داروهای کورتیکوستروئیدهای بینی تجویز میشوند.
قطرههای چشمی نیز خارش چشم را کم میکنند.
ماده ضد احتقان در داروهای ضد آلرژی، فشارخون و ضربان قلب را افزایش میدهد، لذا قبل از مصرف این نوع داروها حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا ضرری برای شما نداشته باشند.
یک روش درمانی طولانی مدت برای درمان آلرژی، ایمونوتراپی است. در این روش مقدار خیلی کمی از ماده آلرژیزا به فرد تزریق میشود که پاسخ ایمنی (آنتی بادی) بدن او را تحریک میکند. اما این روش درمانی زمان زیادی میبرد. اغلب پزشکان این درمان را سه تا پنج سال برای بیمار ادامه میدهند.
این روش بیشتر در افراد بزرگسال استفاده میشود تا در کودکان. اجرای این روش درمانی در کودکان باعث میشود که آنها به مواد آلرژیزای مختلف حساس شوند و در نتیجه آلرژی آنها بدتر گردد.
4- مراقب غذایی که می خورید باشید.